Serena Williams / AFP PHOTO
“ค่าตอบแทนไม่ได้มาจากผลการแข่งขันหรือนักกีฬาเล่นได้ดีแค่ไหนอย่างเดียว แต่มาจากว่าการแข่งขันนั้นขายได้ไหม ทำตลาดได้ไหม เพราะกีฬากับสินค้าไม่ต่างกัน”
ถ้าไม่นับเซเลน่า วิลเลี่ยมส์ นักกีฬาหญิงเพียงคนเดียวที่ติดอันดับนักกีฬา 1 ใน 100 คนที่ได้รับค่าตอบแทนสูงที่สุดในโลกแล้ว นักกีฬาหญิงแทบทุกคนได้รับค่าตอบแทนน้อยกว่านักกีฬาชายในกีฬาประเภทเดียวกัน เมื่อ 10 ปีก่อนตอนที่การแข่งขันเทนนิสรายการวิมเบอร์ดันกำหนดให้ผู้ชนะทั้งประเภทชายและประเภทหญิงได้รับเงินรางวัลเท่ากัน มีกีฬาเพียง 9 ชนิดจาก 44 ชนิดที่นักกีฬาชาย-หญิงได้รับค่าตอบแทนเท่ากัน ผ่านมา 10 ปีตัวเลขเพิ่มขึ้นเป็น 35 ชนิดกีฬา ฟังดูอาจน่าดีใจแต่กีฬาอีก 9 ชนิดที่ยังมีความเหลื่อมล้ำอยู่นั้นรวมถึงกีฬารายการใหญ่ที่คนทั่วโลกสนใจและมีเงินรางวัลหรือค่าตอบแทนมหาศาล นั่นคือฟุตบอลและกอล์ฟ
Alex Morgan / AFP PHOTO
กีฬาที่มีความเหลื่อมล้ำของรายได้มากที่สุดน่าจะเป็นฟุตบอล เมื่อปีที่แล้ว คริสเตียโน่ โรนัลโด้ ทำเงินได้ถึง 93 ล้านดอลลาร์ในขณะที่ Alex Morgan นักฟุตบอลหญิงค่าตัวสูงสุดในโลกได้แค่ 3.5 ล้าน
ส่วนกอล์ฟนั้น Mackenzie Hughes มืออันดับ 143 ของโลก (ชาย) ได้รับค่าตอบแทนเมื่อปีที่แล้ว 2.36 ล้าน ขณะที่ Sung Hyun Park มืออันดับ 2 (หญิง) ได้ 2.34 ล้าน และที่น่าตกใจคือรายได้เมื่อปีที่แล้วของแคดดี้ของนักกอล์ฟมือหนึ่งของโลก Dustin Johnson สูงกว่ารายได้ของนักกอล์ฟหญิงสามอันดับแรกของโลกด้วยซ้ำ
Park Sung-Hyuning / AFP PHOTO
Mark Lichtenhein ประธาน Ladies European Tour อธิบายว่าค่าตอบแทนไม่ได้มาจากผลการแข่งขันหรือนักกีฬาเล่นได้ดีแค่ไหนอย่างเดียว แต่มาจากว่าการแข่งขันนั้นขายได้ไหม ทำตลาดได้ไหม เพราะกีฬากับสินค้าไม่ต่างกัน สปอนเซอร์และสถานีโทรทัศน์ที่ถ่ายทอดการแข่งขันกีฬาทั้งประเภทชายและประเภทหญิงเป็นเจ้าเดียวกันซึ่งส่วนใหญ่เน้นไปที่ประเภทชายเพราะมีกลุ่มผู้ชมชัดเจนมานานแล้ว และเกือบ 99% ของเงินจากสปอนเซอร์มุ่งไปที่การแข่งขันประเภทชายเป็นหลัก ส่วนประเภทหญิงเป็นเหมือนของแถมหรือตัวประกอบ
“เราไม่สามารถหวังให้สปอนเซอร์หรือสถานีโทรทัศน์หันมาสนใจกีฬาประเภทหญิงได้หากไม่มีการลงทุนเพื่อเพิ่มคุณภาพของนักกีฬา แน่นอนว่านักกีฬาหญิงมีศักยภาพแต่เราคงคาดหวังให้นักกีฬาหญิงมีมาตรฐานเทียบเท่าพรีเมียร์ลีกไม่ได้ตราบใดที่พวกเธอยังต้องทำงานพาร์ทไทม์ตามร้านกาแฟอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้” Lichtenhein ยังยอมรับด้วยว่า “ถึงเราจะกำลังพยายามขจัดความเหลื่อมล้ำแต่ยังไงภายใน 10 ปีนี้ เราคงไม่ได้เห็นความเท่าเทียมของค่าตอบแทนหรือรายได้”
