ป้ายร้านอาหารบางแห่งพยายามบอกถึงรสชาติ บอกจุดขายของตัวเอง จนเป็นที่มาของชื่อร้าน จะอร่อยหรือไม่ เป็นคนละเรื่องกับจุดขาย ฉะนั้นเวลาเห็นป้ายร้าน อย่าเพิ่งเชื่อ ราคาของของความประทับใจอาจแพงกว่าราคาป้าย หากประทับใจแล้ว จะกลับมากินใหม่รอบหน้า แต่ถ้าหลงเชื่อแค่ป้าย บางครั้งคุณอาจเสียความรู้สึก เสียเงิน จงสังเกตป้ายให้ดี ความพิถีพิถันของป้าย เชื่อมโยงกับความใส่ใจในบริการ อย่างไรก็ตาม ลองมาดูกันว่า ความรู้สึกที่มีบนป้ายร้านก๋วยเตี๋ยวเป็นอย่างไร
การใช้ฟอนต์ ตัวอักษร ดูเชยมากกว่าซาบซ่า สีที่ใช้ดูไม่สนุก อาจเป็นเพราะ น้ำอัดลมแบรนด์หนึ่งที่ทำป้ายให้ จึงเน้นสีเดียวกับแบรนด์น้ำอัดลม โดยลืมใส่ใจในรายละเอียดของป้าย บางคนอาจก็คิดว่าเจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยวบ้านๆ จะใส่ใจอะไรนักหนา แค่มีป้ายร้านก็ดีถมเถไปแล้ว นั่นละครับ ธุรกิจจะอยู่รอดหรือไม่ บางครั้งแค่ป้ายแผ่นเดียวอาจทำให้ชื่อเสียงโด่งดัง จนใครๆ อยากมาร้านก็ได้
เป็นทั้งก๋วยเตี๋ยวน้ำแดง แถมยังมีคำว่า “เป่าปาก” อีก ชวนให้สงสัยในขั้นต้นว่า ก๋วยเตี๋ยวน้ำแดงเป็นยังไง ส่วนคำว่า “เป่าปาก” นี่ มันร้อน หรือบอกถึงความเผ็ดร้อน ใครที่ชอบกินเผ็ด คงเข้าถึงความแซบได้ง่าย มีจุดขาย 2 ชั้น เลือกใช้สีบอกความแตกต่าง ชักชวนให้เดินเข้าร้าน
บนป้ายมีคำว่า “ รสเจ็บปวด” มันเป็นยังไง มีด้วยหรือ ฉะนั้นรสชาติร้านนี้ต้องเผ็ดทะลุกำแพงแน่ๆ เพราะคำว่า “ต้มยำ” ตัวเล็กๆ ด้านล่าง คงเร่าร้อนจนแสบปาก
คำว่า “จี๊ดจ๊าด” เด่นชัด โดยไม่ต้องบรรยายสรรพคุณของรสชาติก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟ ตัวฟอนต์ดูเข้ากันดีกับสีสันที่ใช้ ชวนให้อยากเข้าร้าน เป็นป้ายที่ออกแบบมา โดยผ่านกระบวนการคิดมาแล้ว
แค่ชื่อก็อยากเดินเข้าร้านแล้ว ยังการันตี ด้วยคำว่า อยุธยา ป้ายดูดี ชวนเข้าร้าน
“เพลินพุง “ เป็นยังไง ?
