เล็ก Greasy Cafe โพสต์อาลัยแม่สีดา เป็นเกียรติที่ได้เล่นเป็นลูกแม่ ในซิงเกิล หาย

“เล็ก Greasy Cafe” โพสต์อาลัย “แม่สีดา” เผยเป็นเกียรติที่ได้เล่นเป็นลูกแม่ ขอให้แม่นอนหลับให้สบาย ทั้งคู่เพิ่งร่วมงานกันในเอ็มวี ซิงเกิล “หาย” 

เล็ก อภิชัย ตระกูลเผด็จไกร หรือที่รู้จักกันในชื่อ Greasy Cafe ได้แสดงความอาลัยต่อการจากไปของ “แม่สีดา พัวพิมล” ผ่านทางเฟซบุ๊ก Greasy Cafe โดยกล่าวว่า “เมื่อกี้เพิ่งลงจากคอนเสิร์ต แล้วก็ได้ยินเรื่องเศร้า ตกใจและใจหายมากๆ ถ้าข้อความของผมจะส่งไปถึงแม่…แม่สีดาได้ อยากบอกว่าเป็นเกียรติมากๆ ที่ได้ร่วมงานกับนักแสดงมากฝีมืออย่างแม่ แม่เก่งมากๆ ครับ

ในรูปเป็นซีนตอนท้ายของวัน มีซีนนึงที่ยากมากๆ ที่ผมคิดว่าน้ำตาควรจะไหล ผมใช้สมาธินานพอสมควร ผมอยากทำให้ดีที่สุดแต่น้ำตามันหมด หลังจากร้องไห้มาทั้งวัน แล้วแม่ก็เดินเข้ามาจับไหล่และพูดว่า … “เป็นยังไง ลูกแม่ทำได้อยู่แล้ว” แล้วก็ยิ้มตบไหล่เบาๆ และเดินออกไป ผมขอบคุณแม่ที่เข้ามาช่วยผม จนมันออกมาเป็นงานที่ดี เป็นเกียรติที่ได้เล่นเป็นลูกแม่ ขอให้แม่นอนหลับให้สบายน๊ะครับ  Photos @surasee_tawewat

อย่างไรก็ดี เล็ก เพิ่งปล่อยเพลงใหม่ ในชื่อว่า “หาย” เป็นซิงเกิลที่ 5 จากอัลบั้ม 5 เพลงหาย จะพูดถึงการหายไปของบางสิ่ง ที่ไม่มีวันหาเจอได้อีก แต่ในอีกมุมหนึ่งเพลงนี้ยังเชื่อมโยงกับปัญหาอากาศในปัจจุบัน อย่างฝุ่น PM 2.5 ที่เราทุกคนกำลังเผชิญและกระทบกับคุณภาพชีวิต โดยร่วมกับ Thailand Can เครือข่ายอากาศสะอาด เพื่อเป็นอีกหนึ่งกระบอกเสียงผ่านเพลง ในการสนับสนุน พ.ร.บ.อากาศสะอาดฯ เพราะเราทุกคนควรมีสิทธิ์ที่จะได้หายใจในการที่สะอาด

โดยเพลงมิวสิกวิดีโอเพลงนี้ยังคงได้ “จั๊ก จิรัฏฐ์ สมภักดี” ผู้กำกับมากฝีมือที่ร่วมงานกันมาในเพลงที่แล้ว “ความหมายของการมีลมหายใจ” หลังจากพลิกบทบาท “พี่เล็ก” เป็นเจ๊โอ๊ต จนได้รับกระแสตอบรับชื่นชมจากแฟนๆ เป็นอย่างมาก อีกทั้งยังได้รับรางวัล THE BEST MUSIC VIDEO OF THE YEAR จากเวที TOTY MUSIC AWARDS อีกด้วย ในเพลง “หาย” นี้ “พี่เล็ก” ถูกปรับคาแรคเตอร์อีกครั้งกับการรับบทอาจารย์ “ตุ้ม” ที่พยายามทำ พ.ร.บ. อากาศสะอาดให้สำเร็จ ในขณะที่แม่ของเขากำลังป่วยด้วยผลกระทบของอากาศ และกำลังจะ “หายใจ” ต่อได้ หรือจะ “หาย” ไปตลอดกาล จะดีมั้ยถ้าเราสามารถทำอะไรได้สักอย่างก่อนที่จะสูญเสียคนที่รักไป

ในพาร์ทดนตรีเพลงนี้เลือกใช้การ Mute เสียงของเปียโนตอนอัด เพราะอยากให้เป็นการสื่ออารมณ์ของความรู้สึกที่มันระเบิดอยู่เงียบๆ ข้างใน ที่ไม่ต้องการความดัง คม ชัด ที่เกิดขึ้นในวิธีการเล่นแบบปกติ และเลือกให้มีเสียงของทองเหลืองและฟลอทอม์ที่มาแค่ตอนหลังเพื่อสื่อถึงช่วงที่ถูกระเบิดออกหลังจากพยายามเก็บความรู้สึกนี้ไว้นานแสนนาน โดยยังมีเสียงของกีต้าร์โปร่งที่เป็นเหมือนการเชื่อม–ดําเนินเรื่อง ซึ่งเป็นวิธีการเล่นในแบบ Greasy Cafe ไว้ได้อย่างชัดเจน