“รัฐธรรมนูญปราบโกง” กลายเป็นประเด็นวิพากษ์วิจารณ์ ในเวทีอภิปรายหัวข้อรัฐธรรมนูญปราบโกง จะสัมฤทธิ์ผลได้จริงหรือไม่ หรือแค่ตั้งชื่อเพื่อโฆษณาชวนเชื่อเท่านั้น
โดยทั้งนักการเมืองและนักวิชาการชี้ว่า รัฐธรรมนูญจะปราบโกงด้วยโครงสร้างและกลไกที่วางไว้ไม่ได้ แต่ต้องพึ่งกระบวนการมีส่วนร่วม
อาจไม่ใช่การแลกเปลี่ยนความเห็น ตามวาระการเปิดเวทีอภิปราย ในหัวข้อรัฐธรรมนูญปราบโกง จะสัมฤทธิ์ผลได้จริงหรือไม่ แต่กลับกลายเป็นการสนับสนุนความเห็นที่ตรงกันว่า รัฐธรรมนูญ ปี 2560 ที่ได้ชื่อว่า รัฐธรรมนูญปราบโกง นั้น เป็นแค่ราคาคุย หรือการโฆษณาชวนเชื่อเท่านั้น
โดยมี นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ ชี้ว่า เป็นการตลาดของผู้ยกร่าง ที่จับอารมณ์สังคม เพื่อการลงประชามติ จึงให้ชื่อว่ารัฐธรรมนูญปราบโกง ซึ่งถึงตอนนี้ก็ยังไม่เห็นผลสัมฤทธิ์ตามที่โฆษณาไว้ เมื่อเทียบกับรัฐธรรมนูญในอดีต บางเรื่องก็ถดถอย แม้บางเรื่องจะเป็นประโยชน์ก็ตาม
ขณะที่ นายพงษ์เทพ เทพกาญจนา แกนนำพรรคเพื่อไทย อ้างอิงถึงสถานการณ์ที่ไม่เป็นประชาธิปไตย ซึ่งเป็นเส้นขีดกั้นการป้องกันและปราบปรามการทุจริตคอร์รัปชัน ก่อนจะย้ำถึงจุดอ่อนของการปราบโกง ว่ารัฐธรรมนูญฉบับนี้ยกเลิกการถอดถอนออกไป แล้วเพิ่มอำนาจให้ ป.ป.ช. ซึ่งสวนทางกับปัญหาในเชิงปฏิบัติ
นายบรรเจิด สิงคะเนติ อดีตคณะบดีคณะนิติศาสตร์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ หรือ นิด้า เห็นว่า ลำพังรัฐธรรมนูญปราบโกงเอง โดยการวางโครงสร้างและกลไก…ไม่ได้ แต่ยังต้องยึดโยงกับกระบวนการภาครัฐและภาคประชาชน ที่ต้องเสริมสร้างการมีส่วนร่วม และเห็นว่าภาวะของบ้านเมืองตอนนี้…กลับหัวกลับหาง
และหากประมวลความเห็นของทุกฝ่ายที่ร่วมเวทีแล้ว ไม่ว่าจะฝ่ายการเมืองหรือนักวิชาการ ต่างสะท้อนความสำคัญของการปราบโกงที่จิตสำนึกของทุกฝ่าย เพราะนอกเหนือจากกฎหมายแล้ว ผู้ปฏิบัติและประชาชนก็ถือเป็นกลไกสำคัญ และการปราบโกงนั้นต้องป้องกันและปราบปรามทุกฝ่ายอย่างเท่าเทียมตามกฎหมาย
ใช่แค่มุ่งมั่นจะปราบเฉพาะฝ่ายตรงข้าม
