“ปอ-โรเบิร์ต-กระติก” เข้าขอขมาแม่แตงโม แต่แม่แตงโม ยังไม่รับพวงมาลัยของกระติก พร้อมซักถามเองว่าปิดบังอะไรหรือไม่
(ปอ)
วันที่ 1 มี.ค. 2565 เวลา 18.50 น. ที่หน้าสภ.เมืองนนทบุรี ‘ปอ’ ตนุภัทร เลิศทวีวิทย์, ‘โรเบิร์ต’ ไพบูลย์ ศรีกาญจนานันท์ และ ‘กระติก’ อิจศรินทร์ จุฑาสุขสวัสดิ์ นำพวงมาลัยดอกไม้เข้าขอขมา ภนิดา ศิริะยุทธโยธิน แม่ของแตงโม นิดา พัชรวีระพงษ์ หลังเกิดเหตุการณ์ตกเรือจนดาราสาวแตงโมเสียชีวิต โดยเหตุเกิดในคืนวันที่ 24 ก.พ. ที่ผ่านมา
โดย ‘ปอ’ ได้เข้าไปกราบที่เท้าและสวมกอดแม่ของแตงโมพร้อมร้องไห้ เช่นเดียวกับ ‘โรเบิร์ต’ ที่นำพวงมาลัยเข้าไปกราบที่ตัก โดยทั้งปอและโรเบิร์ต ได้บอกกับแม่ของแตงโมว่า เสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จากนี้จะขอเป็นลูกและขอดูแลแม่ของแตงโมต่อไป พร้อมเข้าไปขอโทษกับ ‘พี่ต่อย’ พี่ชายของแตงโมด้วย
จากนั้น ‘กระติก’ ซึ่งเป็นทั้งผู้จัดการส่วนตัวและเพื่อนของแตงโม ได้นำพวงมาลัยเข้าไปขอขมาแม่ แต่ทางแม่ของแตงโม บอกว่า ยังไม่รับพวงมาลัยของกระติก พร้อมขอซักถามกระติกเองว่า เหตุใดจึงไม่ติดต่อแม่ทันทีที่แตงโมตกน้ำ มีอะไรปิดบังหรือไม่ เหมือนหนีหน้า 4 วันถึงจะเพิ่งได้เจอกระติก รวมทั้งกระติกก็ไม่เห็นร้องไห้กับการจากไปของแตงโมเลย
ซึ่งทางกระติกได้พยายามอธิบายและยืนยันว่าได้พูดความจริงออกไปทั้งหมดแล้วว่าวันเกิดเหตุชวนแตงโมไปนั่งเรือ แต่ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน วันนั้นไปในฐานะเพื่อนไม่ใช่ในฐานะผู้จัดการส่วนตัว เพราะไม่ใช่งาน พร้อมยอมรับผิดที่ไม่ได้ติดต่อ เพราะตนเองก็สติแตกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และระบุด้วยว่า ตัวเองเป็นคนที่สื่อสารไม่เก่ง
(โรเบิร์ต)
บางช่วงของบทสนทนาระหว่าง ‘แม่ของแตงโม’ กับ ‘กระติก’
แม่แตงโม : วันที่เจอศพน้องโม คุณมีอะไรปิดบังคุณแม่หรือเปล่า
กระติก : หนูไม่มีอะไรปิดบังค่ะแม่ ไม่มีเลยสักนิดนึง นิดนึงก็ไม่มี อย่างที่หนูอธิบายแม่ไปหนูยอมรับว่าช้า แล้วหนูก็เสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หนูก็โดนสังคมลงโทษทุกวันนี้ว่าสิ่งที่หนูไม่กล้า ไม่กล้าที่จะโทร นึกไม่ทัน ช็อก ตั้งสติไม่ได้
แม่แตงโม : แต่หนูไปที่อู่เรือได้เนอะ น้องโมตกน้ำแล้วหนูไปที่อู่เรือของปอได้
กระติก : อย่างที่บอกหนูคิดแต่การค้นหาแม่
แม่แตงโม : รู้ไหมตอนที่หนูไปที่อู่เรือ คุณแม่มาทีท่าน้ำ
กระติก : หนูไม่รู้ หนูไม่รู้เลย
แม่แตงโม : รู้สิ
กระติก : หนูไม่รู้ค่ะแม่
แม่แตงโม : มีเด็กๆ ของคุณเชิญคุณแม่ไปอีกท่าน้ำนึง แล้วบอกว่า…
กระติก : คุณแม่เราเถียงกันแบบนี้มันไม่จบหรอกเพราะว่าแม่ไม่เชื่อหนู
(กระติก)
แม่แตงโม : ไม่ใช่เถียง คุณแม่ไม่ได้เถียงนะคะ คุณแม่อยากจะเล่าความในใจของคุณแม่ที่คุณแม่สงสัย หนูจะตอบความจริงหรือเป็นความเท็จก็ตามในสำนวนมีแล้วถูกไหมคะที่ตำรวจ แต่คุณแม่อยากจะเห็นหน้าหนู คนๆ นี้เหรอที่บอกว่ารักลูกคุณแม่ เป็นผู้จัดการลูกคุณแม่ เมื่อลูกแม่ตายหนูยังไม่ไปดูศพ ทำไมไม่ช่วยน้องโม
กระติก : แม่หนูช่วย แม่ถามเพื่อนๆ
แม่แตงโม : ช่วยด้วยวิธีไหน
กระติก : หนูโทรหาพี่โบไง
แม่แตงโม : เอ้าตกไปลึกแล้วจะไปโทรหาพี่โบทำไม
กระติก : เพื่อนๆ เขาก็ช่วยกันตามหา ในคลิปก็มีเราวนตามหากันหลายรอบนะแม่นะ เราทำกันสุดความสามารถ เราตะโกน โมๆ โม จนสุดเสียงเลย
แม่แตงโม : คนตกไปในน้ำ คุณไปตะโกนเขาจะได้ยินไหม
กระติก : แล้วจะให้หนูทำไงละแม่
แม่แตงโม : คุณก็กระโดดลงไปสิ …ถ้าคุณว่ายน้ำเป็น
กระติก : แม่ หนูว่ายน้ำไม่เป็นแม่
แม่แตงโม : อันนี้ไม่ทราบ คุณต้องแสดงความช่วยเหลือ
กระติก : แม่หนูขอโทษๆ หนูเสียใจ
แม่แตงโม : ไม่ใช่ปล่อยให้น้องโมลงไปในน้ำถึงลึกแล้ว ปล่อยให้เขาสิ้นชีวิต ในปอดเขาเต็มไปด้วยทราย เพราะเขาลงไปถึงพื้นดินพื้นทรายเลย เขาสูด เขาพยายามตะเกียดตะกายนะ…
นอกจากนี้ ‘ปอ’ ยังได้ชี้แจงประเด็นให้นักข่าวลบคลิปภาพแผลที่พบบนตัวของจ๊อบ 1 ในคนที่อยู่บนเรือว่า ขอชี้แจงเรื่องลบภาพของนักข่าว หลังจากออกรายการโหนกระแส นักข่าวที่เคยเจอมาขอสัมภาษณ์ แต่ตอนนั้นไม่ไหวจริงๆ กนักข่าวขอสัมภาษณ์จ๊อบแทน โดยจ๊อบถอดเสื้อแสดงความบริสุทธิ์ใจและพบรอยช้ำ ทำให้จ๊อบไม่สบายใจและไม่อยากเป็นประเด็น ตนจึงไปขอนักข่าวดีๆ เพราะไม่อยากมีประเด็น ขอให้ลบคลิปภาพได้หรือไม่ นักข่าวบอกว่าได้ จึงขอให้ลบภาพต่อหน้า พร้อมขอบคุณนักข่าว รู้สึกผิดที่ให้นักข่าวลบคลิป เพราะกังวลมาก อยากขอโทษสื่อมวลชนด้วย
