ประเด็นคือ- บรรณารักษ์ห้องสมุดประชาชน อ.ปะเหลียน จ.ตรัง จัดตั้งอาสาสมัครรักการอ่าน เพื่อนำหนังสือไปให้สมาชิกในพื้นที่ทุรกันดารได้อ่าน โดยไม่ต้องเดินทางมายืมหนังสือถึงตัวอำเภอ ซึ่งค่อนข้างไกล
จากพระราชดำริ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี “เจ้าฟ้านักอ่าน” เป็นที่ตระหนักว่า การอ่านเป็นเครื่องมือสำคัญในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนและประเทศชาติ เนื่องเพราะการอ่านคือรากฐานในการดำเนินชีวิตและการศึกษาหาความรู้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด แม้พื้นที่ห่างไกลทุรกันดารก็ตาม เพื่อให้ประชาชนได้มีโอกาสในการพัฒนาตนเองเพิ่มพูนความรู้จากการอ่านนั้น
นางวัชรี นายโท บรรณารักษ์ชำนาญการพิเศษ ห้องสมุดประชาชนอำเภอปะเหลียน จ.ตรัง เห็นว่า ห้องสมุดประชาชน อ.ปะเหลียน ตั้งอยู่ห่างไกลจากชุมชนค่อนข้างมาก และการเดินทางไปมาก็ไม่สะดวก เนื่องจากเป็นอำเภอที่ไม่มีรถโดยสารวิ่งผ่าน ประกอบกับห้องสมุดตั้งอยู่ในมุมอับ ไม่ติดกับถนนใหญ่ ไม่สามารถมองเห็นจากถนนสายหลักได้ ผู้ใช้บริการที่มาใช้ห้องสมุดจึงต้องใช้รถส่วนตัวและต้องมีความตั้งใจจริง
จากสภาพปัญหาดังกล่าว นางวัชรี จึงได้พูดคุยเชิญชวนสมาชิกที่มาใช้บริการเป็นประจำ เข้าร่วมเป็นอาสาสมัครรักการอ่านในพื้นที่ห่างไกลและทุรกันดาร โดยผู้นั้นต้องจะรวบรวมข้อมูลชื่อหนังสือที่เพื่อนในหมู่บ้านต้องการ และเมื่อมีเวลาว่างก็จะเดินทางมาแจ้งบรรณารักษ์จัดหนังสือให้ เพราะไม่สามารถใช้โทรศัพท์ได้ เนื่องจากในพื้นที่ไม่สัญญาณ แล้วนำมาคืนเมื่อสมาชิกทุกคนอ่านหมดทุกเล่ม ซึ่งส่วนใหญ่ใช้เวลา 10-15 วัน
นายสุพรรณ ด้วงหมุน อาชีพเกษตรกร อาศัยอยู่หมู่ที่ 6 ต.ลิพัง ซึ่งอยู่ห่างจากห้องสมุดประชาชน อ.ปะเหลียน ถึง 35 กิโลเมตร กล่าวว่า ตนมายืมหนังสือประมาณ 30-34 เล่ม แล้วนำไปแจกจ่ายให้สมาชิกได้อ่านประมาณ 15 หลังคาเรือน เนื่องจากมีโอกาสเฝ้ารับเสด็จ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ และเห็นพระองค์ท่านทรงถือหนังสืออยู่ตลอดเวลา จึงได้ตั้งปณิธานที่จะส่งเสริมการอ่านให้กับคนในหมู่บ้านมากว่า 4 ปีแล้ว
นอกจากนั้น ยังมีอาสาสมัครที่รักการอ่านในตำบลอื่นๆ อีก 24 คน ที่ได้ช่วยนำหนังสือจากห้องสมุดประชาชน อ.ปะเหลียน ไปส่งเสริมให้เพื่อนในละแวกบ้านเดียวกัน ได้มีโอกาสได้อ่านหนังสือที่ตนเองชอบ
เนื่องจากอาสาสมัครทุกคนมีความคิดเหมือนกันว่า ถึงแม้เราจะอยู่ห่างไกล แต่ถึงอย่างไรเราก็ไม่ห่างไกลหนังสือ และเรายังโชคดีที่มีห้องสมุด และหนังสือดีๆ ให้อ่าน
ทั้งนี้ผลจากการดำเนินการในรูปแบบดังกล่าว ได้แก้ปัญหาการยืม คืน และการใช้บริการการอ่าน ในห้องสมุดได้เป็นอย่างดี ที่สำคัญคือ ทำให้หนังสือกลับมีชีวิต และสามารถเดินทางไปอยู่ในมือของประชาชนในพื้นที่ห่างไกลได้ ตลอดจนส่งผลให้สมาชิกที่ไม่สามารถเดินทางมายังห้องสมุด ได้มีโอกาสอ่านหนังสือตามความสนใจ รวมทั้งสามารถนำความรู้จากการอ่านไปพัฒนาตนเอง ครอบครัว และชุมชนให้ดียิ่งขึ้น
